اگه مهتاب بشی به من بتابی منم رخت سیامو در میارم
اگه بارون بشی نم نم بباری منم یادم میره که شوره زارم
اگه افتاب بشی تو باغ ابرا منم تو آتیشت پروانه میشم
اگه عاشق بشی حتی دروغی میمونم با غمت هم خونه میشم
می مونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر می سوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود
می شینم کنج قصه شعر می سازم واسه ی ناز گل .. زیر بارون
می خوابم خواب چل گیسو ببینم به جای این همه خواب پریشون
می پوشم رخت بودن تا ته خط به عشق با تو بودن پا می گیرم
به جونم می خرم تنهاییاتو برای گریه هات آسون می میرم
برای گریه هات آسون می میرم
می مونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر می سوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود
اگه مهتاب بشی به من بتابی منم رخت سیامو در میارم
اگه بارون بشی نم نم بباری منم یادم میره که شوره زارم
اگه افتاب بشی تو باغ ابرا منم تو آتیشت پروانه میشم
اگه عاشق بشی حتی دروغی میمونم با غمت هم خونه میشم
می مونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر می سوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود